Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Με χίλιους δυο τρόπους!

Και τί δεν θα χρησιμοποιήσουμε για να φτάσουμε στους καινούργιους μας φίλους. Κάθε μέσο που μπορείτε να φανταστείτε θα γίνει το...γαϊδουράκι μας για να κάνουμε το μεγάλο ταξίδι. Πάμε λοιπόν:

Πρωί πρωί θα πάμε χαμογελαστοί με τα ποδαράκια μας στον σταθμό του ΜΕΤΡΟ "Αττική".


Αφού μπούμε στο σταθμό, θα χρησιμοποιήσουμε ΜΕΤΡΟ για να φθάσουμε από τα Σεπόλια στο Αεροδρόμιο ΕΛ.Βενιζέλος μέσω Συντάγματος (από Γραμμή 2 σε Γραμμή 3, 1 ώρα διαδρομή).




Στο αεροδρόμιο θα περάσουμε λίγη ώρα και κατά τις 9.45 θα απογειωθούμε με το σούπερ αεροπλάνο που βλέπετε στη φωτογραφία (2,5 ώρες διαδρομή).

 

Δυστυχώς όχι με αυτό, αν και θα το θέλαμε μερικοί!
Μετά την αποβίβασή μας στο αεροδρόμιο του Μπέργκαμο θα περιμένουμε για τις βαλίτσες μας...

  

...και θα επιβιβαστούμε στο θαυμάσιο πορτοκαλί λεωφορείο με κατεύθυνση το Μιλάνο (1 ώρα διαδρομή). 


  


Στο Μιλάνο ο προορισμός μας είναι  ο Stazione Milano Centrale, ο μεγάλος σιδηροδρομικός σταθμός της βόρειας Ιταλίας. Θα πάρουμε γρήγορα όποιο τρένο βρούμε μπροστά μας για την Πάρμα (1,5 ώρα διαδρομή). Διαλέξτε χρώμα!

  



Στην Πάρμα θα μας περιμένουν οι φίλοι μας με τις Φερράρι τους...
Ciao ragazzi


Όνειρο ζω μη με ξυπνάτε...

Τα κάμπριο για τις δεσποινίδες!


 ...και με τις Λαμποργκίνι τους.




Ιταλοί γονείς που περιμένουν στο πάρκινγκ του σούπερ μάρκετ "Γαλαξίας" της Πάρμα.




Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!


Καλλιστεία Μις Πάρμα 2016


 Και όλοι μαζί θα ξεκινήσουμε για τα σπίτια των φίλων μας.


Άλλοι στο βορρά

Άλλοι στο νότο
Άλλοι στην ανατολή

Άλλοι στη δύση



Άλλοι στα χωριά


και άλλοι στην πόλη

Και οι τέσσερις καθηγητές (2 Έλληνες και 2 Γάλλοι) με τα αυτοκίνητά τους θα πάνε στο ξενοδοχείο!

Buona settimana a tutti!



Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Η σύγχρονη πόλη και οι άνθρωποί της

Η πόλη της Πάρμα έχει ένα δυναμικό παρόν στην ιταλική κοινωνία και ένα ένδοξο παρελθόν. Πρόκειται για μια μεσαίου μεγέθους πόλη των 200 χιλιάδων πολιτών, ενώ άλλοι τόσοι μένουν στην ομώνυμη επαρχία. Η έκτασή της είναι 260 τ.χλμ και βρίσεκται σε υψόμετρο μόλις 50μ. από την επιφάνεια της θάλασσας.

Η πλατεία Γαριβάλδι φέρει το όνομα του μεγάλου ηγέτη της ιταλικής ενοποίησης κατά το 19ο αι. (Piazza Garibaldi)

Την πόλη διασχίζει ο ποταμός Πάρμα (Torrente Parma), ενώ η επαρχία είναι ως επί το πλέιστον πεδινή με αρκετή καλλιεργήσιμη γη. Το κλίμα της είναι τυπικό για τη βόρειο Ιταλία με θερμό καλοκαίρι και αρκετά ψυχρό χειμώνα για τα μεσογειακά δεδομένα.




Η Πάρμα στο χάρτη της Ιταλίας

Ο πολιούχος της είναι ο Άγιος Ιλάριος (Sant' Ilario) που γιορτάζει στις 13 Ιανουαρίου.


Η μεγάλη παράδοση που έχει δημιουργήσει στον τομέα της διατροφής έχει αναγνωριστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία όρισε από το 2004 ως έδρα της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Aσφάλεια στη Διατροφή (European Food Safety Authority EFSA). την όμορφη ιταλική πόλη του βορρά.


Η ιστορία της πόλης 

Η περιοχή της Πάρμας κατοικήθηκε από την προϊστορία, όπως προκύπτει από ευρήματα της περιοχής. Θεωρείται πως την έχτισαν οι Ετρούσκοι. Το όνομα πάρμα είναι όμως λατινικό, και προέρχεται από την ονομασία της στρογγυλής ασπίδας (parma). Ο λόγος που ονομάστηκε έτσι δεν είναι ξεκάθαρος. Είτε αφορά το σχήμα της πόλης, είτε επειδή βοηθούσε στην άμυνα εναντίον των Γαλατών. Το 183 π.Χ. δημιουργήθηκε εκεί μια ρωμαϊκή αποικία, παράλληλα με μια δεύτερη στη Μούτινα (Μόντενα), και στη πόλη εγκαταστάθηκαν 2.000 οικογένειες. Η πόλη ήταν οδικό κέντρο καθώς εκεί συναντώνταν οι Via Aemilia και Via Claudia. Καταστράφηκε το 44 π.Χ. και ξανακτίσθηκε από τον Αύγουστο. Την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έλαβε τον τίτλο Ιουλία.


Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην ακμή της τον 2ο αι. μ.Χ.

Ο Αττιλας κατέλαβε την πόλη, ενώ καταστράφηκε ξανά κατά τον Γοτθικό πόλεμο, από τον Τοτίλα, όταν ήταν μέρος της Βυζαντινής Εξαρχίας της Ραβέννα. Η πόλη ονομαζόταν τότε Χρυσόπολις. Κατά την αυγή του Μεσαίωνα, το 569, πέρασε στο βαρβαρικό λομβαρδικό βασίλειο της Ιταλίας και έγινε σημαντικό σημείο του δρόμου Via Francigena, που ήταν ο κύριος δρόμος που συνέδεε τη Ρώμη με την Βόρεια Ευρώπη. Το 774 έγινε βρέθηκε κάτω από την κυριαρχία της Αγία Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά διοικούταν από τον επίσκοπο της. Η Πάρμα συνήθως ήταν με το μέρος της Αυτοκρατορίας στις συγκρούσεις της με τον πάπα. Το 1140 έγινε σχεδόν αυτόνομη.

Συγκρούσεις Γουέλφων (οπαδών Πάπα) και Γιβελλίνων (οπαδών γερμανού αυτοκράτορα) στη βόρειο Ιταλία κατά τον ύστερο Μεσαίωνα, όπως εικονίζεται σε χειρόγραφο.


Το 1314 πέρασε κάτω από την κυριαρχία του Μιλάνου το οποίο κυβερνούσαν οι Βισκόντι. Το 1440 πέρασε στον έλεγχο της οικογένειας Σφόρτσα,κυριάρχων του Μιλάνο και των γειτονικών περιοχών . Μεταξύ του 14ου και 15ου αιώνα, έλαβε μέρος στους Ιταλικούς πολέμους. Μεταξύ 1500-1521 η πόλη ήταν υπό τον έλεγχο των Γάλλων, ενώ στη συνέχεια πέρασε υπό τον έλεγχο του Πάπα, μέχρι το 1545, όταν ο Πάπας Πάυλος Γ'  αφαίρεσε την Πάρμα και την Πιατσέντζα από τις Παπικές Κτήσεις και έδωσε την εξουσία της πόλης στον γιό του Πιέρ Λουίτζι Φαρνέζε.

Ο θυρεός των Σφόρτσα του Μιλάνου, μεγάλης οικογένειας κυβερνητών στη βόρειο Ιταλία


Κατά τα τέλη του 17ου αιώνα, όλες οι περιοχές του Παρμένσε πέρασαν στην κυριαρχία των Φαρνέζε. Η οικογένεια κυβέρνησε τις δύο πόλεις μέχρι το 1731, όταν ο τελευταίος απόγονος της οικογένειας Φαρνέζε, Αντόνιο, απεβίωσε. Τότε το δουκάτο της Πάρμα και της Πιατσέντζα πέρασε στα χέρια των Βουρβόνων. Πολλά έργα τέχνης μεταφέρθηκαν τότε από την Πάρμα στη Νάπολη.

 
Ο δούκας Αλέξανδρος Φαρνέζε (1586-1592)

Μετά το 1748 και την συνθήκη του Άαχεν, πέρασε υπό την επιρροή των Γάλλων και γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη, με μεγάλα δημόσια έργα να γίνονται στη πόλη, αλλά και να μπαίνουν οι βάσεις για ανάπτυξη βιομηχανίας. Την περίοδο εκείνη στην πόλη δημιουργήθηκε βιβλιοθήκη, αρχαιολογικό μουσείο, πινακοθήκη και βοτανικός κήπος, ενώ και ο Ιταλός τυπογράφος Μποντίνι εγκαταστάθηκε στην πόλη. 

Ο δούκας Κάρλος Ι (1731-1735) των Βουρβώνων, ο πρώτος της νέας δυναστείας

Κατά την περίοδο των Ναπολεόντειων πολέμων ανήκε διοικητικά στην περιοχή Taro Département, με το γαλλικό όνομα Parme. Στην περιοχή δημιουργήθηκε ένα δουκάτο για τον Σαρλ-Φρανσουά Λεμπρέν (Charles-François Lebrun), θησαυροφύλακα του Αυτοκράτορα, το 1808. Το 1847, μετά τον θάνατο της δούκισας της Πάρμα Μαρίας Λουίζας, η πόλη περνά ξανά στα χέρια του γαλλοϊσπανικού οίκου των Βουρβόνων.

 
Το οικόσημο της Μαρίας Λουίζας ως δούκισας της Πάρμα (1814-1847)

Το 1859 η Πάρμα γίνεται τμήμα της επαρχίας Εμίλια. Το 1860 το πρώην δουκάτο γίνεται μέρος του Βασιλείου της Ιταλίας, και η πόλη αρχίζει να παρακμάζει οικονομικά. Μετά το 1859 ενώνεται με την Πιατσέντζα και το 1993 με τις Φόρνοβο και Σουζάρα, δημιουργώντας μία ένωση πόλεων που ανέπτυξε οικονομικά την περιοχή. Το 1908 μια μεγάλη γενική απεργία σημειώνεται στη πόλη, από την 1η Μαΐου έως τις 6 Ιουνίου. Το 1922 οι κάτοικοί της αντιστάθηκαν στον Μπάλμπο, ένα γεγονός που αναφέρεται ως η πρώτη μορφή αντίστασης ενάντια στον φασισμό στην Ιταλία. 

 
Η Ιταλία ενοποιήθηκε σταδιακά από το 1859 ως το 1870 μετά από πολλούς αγώνες δεκαετιών. Η Πάρμα έγινε μέρος του νέου ιταλικού κράτους.


Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είναι κέντρο παρτιζάνων αντιστασιακών, ενώ την άνοιξη του 1944 οι σιδηροδρομικές εγκαταστάσεις της πόλης γίνονται στόχος βομβαρδισμοί των Συμμάχων. Τελικά απελευθερώθηκε από τη γερμανική κατοχή στις 26 Απριλίου 1945, από Ιταλούς παρτιζάνους και ένα στρατιωτικό σώμα από την Βραζιλία.

(Πηγή: Βικιπέδια)

Πανόραμα της Πάρμα





Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Γαστρονομία στην Πάρμα

Επιτέλους! Όλοι ρωτάνε για το φαγητό της θαυμάσιας ιταλικής πόλης και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε γι΄αυτό. Άλλωστε μιλάμε για την αγαπημένη ιταλική κουζίνα, επομένως θα πρέπει να αναφερθούμε ιδιαιτέρως στα πιάτα της.

Νιόκι με πατάτες και σάλτσα

Η Πάρμα φημίζεται για τα ζυμαρικά της, το τυρί της, τα αλλαντικά και το κρασί της. Ας τα δούμε ξεχωριστά:


1. Τα ζυμαρικά (pasta) είναι φυσικά το πιο αγαπημένο και συνηθισμένο φαγητό στο ιταλικό τραπέζι. Στην Πάρμα θα βρει κανείς κάθε είδος, με πιο χαρακτηριστικά τα anolini, τα tortelli με ποικίλη γέμιση, τα tortellini, τα gnocchi di patate, το sformato di maccheroni και το tagliolini al culatello. Όλα συνοδεύονται με λαχταριστές σάλτσες και τα ακολουθούν δεύτερα πιάτα με βάση το προσούτο και την παρμεζάνα. Χαρακτηριστικό γλυκό είναι η σοκολατένια torta Maria Luigia και η spongata.


Τα anolini ετοιμάζονται

Λαχταριστές πέννες με σάλτσα

Τορτέλι με μανιτάρια και παρμεζάνα

Μανιτάρια σε κατάστημα

Η παραδοσιακή τούρτα που φέρει το όνομα της δούκισας του 19ου αι. Μαρίας Λουίζας (torta Maria Luigia)
Το γλυκό spongata περιέχει γέμιση μαρμελάδας ή μελιού


Η πλεον φημισμένη φίρμα ζυμαρικών στην Πάρμα και σε όλη την Ιταλία είναι φυσικά η Barilla S.p.A. (Barilla G. e R. Fratelli Società per Azioni). Είναι μια μεγάλη Ιταλική και Ευρωπαϊκή εταιρία τροφίμων που ιδρύθηκε το 1877 στην Πάρμα από τον Πιέτρο Μπαρίλα (Pietro Barilla). Η επιχείρηση είναι ιδιωτική και παραμένει στη κυριότητα της τέταρτης γενιάς της οικογένειας Μπαρίλα και ειδικότερα των τριών αδελφών Γκουίντο Μπαρίλα (πρόεδρος) και Λούκα και Πάολο Μπαρίλα (αντιπρόεδροι). Η εταιρία έχει διάφορες θυγατρικές σε όλη την Ευρώπη, 18 χιλιάδες υπαλλήλους και μεγάλα έσοδα κάθε χρόνο.

Η Barilla παρασκευάζει διάφορα είδη ζυμαρικών και είναι παγκοσμίως η πρώτη παρασκευάστρια με 40% της Ιταλικής αγοράς και 25% της αγοράς των Ηνωμένων Πολιτειών. Παράγει 4.000 τόνους ζυμαρικών ετησίως σε 120 σχήματα και μεγέθη. Είναι επίσης ο μεγαλύτερος πωλητής προϊόντων ψωμιού στην Ιταλία. Η Barilla Group έχει πολλά εργοστάσια στην Ιταλία (με τα κυριότερα στις πόλεις Πάρμα και Φότζια), ένα στην Ελλάδα (κοντά στη Θήβα) και δύο εργοστάσια στις ΗΠΑ (στη πόλη Ames της Αϊόβα και στο χωριό Έιβον της Νέας Υόρκης). 







2.  Προσούτο (prosciutto) στα ιταλικά σημαίνει ζαμπόν και πρόκειται για αποξηραμένο χοιρομέρι που συνήθως σερβίρεται σε λεπτές φέτες. Διαχωρίζεται σε προσούτο crudo (κρύο) και προσούτο cotto (μαγειρεμένο ζαμπόν).

Το προσούτο παράγεται από πόδι χοιρινού ή μηρό αγριογούρουνου. Η διαδικασία της παρασκευής του μπορεί να διαρκέσει από εννέα μήνες μέχρι δύο χρόνια, ανάλογα με το μέγεθος του κομματιού. Το χοιρινό καθαρίζεται, αλατίζεται και αφήνεται περίπου δύο μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πιέζεται, σταδιακά και με προσοχή για να μη σπάσει το κόκαλό του, ώσπου να στραγγίξει. Στη συνέχεια, πλένεται αρκετές φορές για να αφαιρεθεί το αλάτι και κρεμιέται σε σκοτεινό και καλά αεριζόμενο μέρος. Τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται σε ψυχρό κλίμα. Όταν στεγνώσει εντελώς, κρεμιέται στον αέρα, σε θερμοκρασία δωματίου ή ελεγχόμενο περιβάλλον, έως και δεκαοκτώ μήνες.

Το πιο διάσημο και ακριβό προσούτο προέρχεται από την κεντρική και βόρεια Ιταλία. Υπάρχουν δύο τύποι crudo προσούτο: της Πάρμας και το di San Daniele. Είναι και τα δύο χαρακτηρισμένα ως προϊόντα ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης) από την Ευρωπαϊκή Ένωση.


Αυτή είναι η Πάρμα!


Σύγχρονη εγκατάσταση φύλαξης προσούτο


3. Το Culatello di Zibello είναι ένα χαρακτηριστικό σαλάμι της Πάρμα, προϊόν Π.Ο.Π., το οποίο έχει ιστορία τουλάχιστον από το 1735 και αποτελεί αγαπημένο μεζέ των κατοίκων της πόλης.


Σαλάμι από την περιοχή Zibello που φημίζεται γι' αυτό το προϊόν



4. Το Salame di Felino είναι ένα φημισμένο σαλάμι της περιοχής Φελίνο στην επαρχία της Πάρμα, επίσης προϊόν Π.Ο.Π.. Η φήμη του είναι τόσο μεγάλη ώστε έχει δημιουργηθεί και μουσείο για το σαλάμι Φελίνο καθώς οι Παρμένσι είναι πολύ περήφανοι για το αλλαντικό αυτό.




Το μουσείο για το σαλάμι Felino στην ομώνυμη κωμόπολη της επαρχίας της Πάρμα

5. Η παρμεζάνα ή παρμιτζάνο-ρετζάνο (Parmigiano-Reggiano) είναι σκληρό κοκκώδες τυρί από τις επαρχίες της Πάρμα, της Ρέτζο-Εμίλια, της Μπολόνια (μόνο η περιοχή δυτικά του ποταμού Ρένο) και της Μόντενα στην Εμίλια Ρομάνα και στην επαρχία της Μάντοβας στη Λομβαρδία. Η παρμεζάνα είναι φυσικά τυρί Π.Ο.Π..

Η παρμεζάνα παράγεται από απαστερίωτο γάλα το οποίο προέρχεται από αγελάδες. Η διατροφή των αγελάδων πρέπει να είναι με φυσικό ντόπιο γρασίδι και φυσικές ζωοτροφές. Το γάλα μετά τη συλλογή μεταφέρεται εντός δύο ωρών στο τυροκομείο. Για να παραχθεί ένα κιλό παρμεζάνας χρειάζονται 16 λίτρα αγελαδινό γάλα. Το γάλα αναμειγνύεται με αποβουτυρωμένο γάλα που είχε συλλεχθεί το προηγούμενο απόγευμα μέσα σε χάλκινα καζάνια, όπου ζεσταίνεται και προστίθεται τυρόγαλα. Μετά προστίθεται πυτιά, ένα ένζυμο, για να πήξει. Στη συνέχεια η θερμοκρασία στο καζάνι αυξάνεται στους 55°C. Τα κεφάλια με το τυρί σημαδεύονται στην κρούστα με την επιγραφή Parmigiano Reggiano σε τελείες, μαζί με τον κωδικό του τυροκομείου, τον μήνα και το έτος, ενώ στην κορυφή τοποθετείται ένας μοναδικός αριθμός για την αναγνώριση του κεφαλιού. Λίγες μέρες μετά, το τυρί βυθίζεται για ένα εικοσαήμερο μέσα σε άλμη. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, το τυρί απορροφά αλάτι, το οποίο θα βοηθήσει την φάση της ωρίμανσης, η οποία αρχίζει αμέσως μετά.



Το τυρί αφού απορροφήσει το αλάτι ωριμάζει πάνω σε ξύλινα ράφια για 12 μήνες, στους οποίους το εξωτερικό του τυριού σκληραίνει φυσικά, και στη συνέχεια επιθεωρείται από το Consorzio del Formaggio Parmigiano Reggiano. Αν διαθέτει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, τότε αποκτά το σήμα πιστοποίησης, το οποίο γράφει «Parmigiano Reggiano Consorzio Tutela» μαζί με το έτος. Τα κεφάλια τα οποίο προορίζονται για κατανάλωση, λίγο μετά την επιθεώρηση χωρίς άλλη ωρίμανση σηματοδοτούνται ως Mezzano (ή πρώτης ωρίμανσης), το οποίο ξεχωρίζει από τις ραβδώσεις της κρούστας, ενώ αυτά που καλύπτουν υψηλότερες απαιτήσεις συνεχίζουν να ωριμάζουν για άλλους 12 μήνες ή περισσότερο. Το τυρί μπορεί στους 18 μήνες να ελεγχθεί ξανά για την ποιότητά του, οπότε και μπορεί να αποκτήσει το σήμα "Extra" ή "Export". 


Αποθήκη ωρίμανσης

Η Παρμεζάνα



6. Το καλό κρασί δεν θα μπορούσε να λείπει από το τραπέζι κάθε παρμεζάνικης οικογένειας, όπως συμβαίνει άλλωστε σε όλη την οινοπαραγωγό Ιταλία. Η επαρχία της Πάρμα διαθέτει τους δικούς της αμπελώνες και αρκετούς οινοπαραγωγούς οι οποίοι παράγουν θαυμάσιο λευκό, ροζέ ή κόκκινο κρασί Ονομασίας Προέλευσης της περιοχής.

Φημισμένα κρασιά είναι ο Μαλβαζίας οίνος (με μακρινή καταγωγή από την Ελλάδα), το Λαμπρούσκο, η Φορτάνα και το γαλλικής προέλευσης λευκό Σοβινιόν

Κρασί και παρμεζάνα πάνε μαζί!

Sauvignon Frizzato από τοπικό παραγωγό


Κόκκινο κρασί και προσούτο

Όλες οι παρμεζάνικες λιχουδιές σε γραφικό κατάστημα της πόλης